http://www.youtube.com/watch?v=o63lZQnvsKANajmłodszy z trzech braci, Gokor Chivichyan urodził się 10 maja 1963 roku w Erywaniu w Armenii. Gokor był bardzo agresywnym dzieckiem i zdarzało mu się bić ze starszymi od siebie dziećmi, które mieszkały w okolicy. Po ujrzeniu walk na ulicach Erywania, student Dinamo Studio zaprosił pięcioletniego Gokora na treningi w jego szkole. Już od pierwszego dnia w szkole, główny instruktor zapasów wiedział, że Gokor to świetny materiał na sportowca. Po roku intensywnych treningów, Gokor rozpoczął treningi w Sambo. Trenował minimum 4 – 5 godzin dziennie z większymi i bardziej zaawansowanymi sparingpartnerami, często ich pokonując.
W 1971 roku Gokor wziął udział w swoim pierwszym turnieju – Międzynarodowe Mistrzostwa Juniorów w Armenii, który wygrał pokonując swoich przeciwników szybko i bez problemów.
W wieku dziewięciu lat, Gokor ponownie stanął do rywalizacji w turnieju juniorów Sambo, na którym również zajął pierwsze miejsce w kategorii 10 – 12 lat. Zdobył złoty medal i zakwalifikował się do 72 Międzynarodowych Mistrzostw ZSRR Juniorów w Sambo w Rosji.
Rok 1973 był dla Gokora szczególny, ponieważ rozpoczął szkolenie Judo i wystartował w Międzynarodowych Mistrzostwach Juniorów w Armenii, a następnie wziął udział w Międzynarodowych Mistrzostwach Rosji Juniorów w Judo. To były pierwsze zawody w których Gokor doświadczył goryczy porażki. W walce finałowej, Gokor przegrał przez decyzję sędziów z trzykrotnym zwycięzcą tych zawodów. Chivichyan musiał wrócić do domu ze srebrnym medalem, lecz ta porażka zachęciła go do jeszcze cięższych treningów i przysiągł sobie, że nigdy więcej nie przegra żadnej walki.
W 1974r. ponownie przybył do Rosji, aby walczyć w Międzynarodowych Mistrzostwach ZSRR Juniorów Judo i Sambo. Spełniając wcześniej złożoną obietnicę, Gokor wywalczył dwa złote medale w obu turniejach. Od 1974 do 1979r. Gokor kontynuował starty w zawodach Judo i Sambo nie tylko w ZSRR, ale także w Europie i na całym świecie.
W 1980r. zakwalifikował się do radzieckiego zespołu olimpijskiego w Judo, ale nie dał rady pokonać starszego i bardziej doświadczonego przeciwnika, który odebrał mu złoty medal. Gokor był bardzo rozczarowany faktem, iż nie jest w stanie konkurować z zawodnikami na igrzyskach olimpijskich.
Rok później Gokor wraz z rodziną przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych (Los Angeles).
Chivichyan nie zaprzestał w dążeniach do spełnienia marzenia jakim było zdobycie olimpijskiego złota. Za swoją wytrwałość został nagrodzony przez możliwość szkolenia z legendą Gene „Judo” LeBell. Gene zaczął nauczać Gokora technik, których Ormianin jeszcze nigdy nie znał. Gokor szybko zaczął dodawać owe techniki do swoich treningów.
Dla 17-letniego Gokora był to trudny okres, treningi, nauka języka angielskiego, praca i próba poznania kultury amerykańskiej. Począwszy od 1982r. Gokor zaczął startować w turniejach Judo i walkach Professional No-Holds-Barred World Championship, gdzie każde chwyty były dozwolone. Niektóre walki były toczone za pieniądze a inny tylko dla doświadczenia i emocji.
Zawodowe walki i głód startu w turniejach zaprowadziły Gokora w nowe miejsca m.in. takie jak Francja, Japonia, Tajlandia, Meksyk, Kanada, Niemcy i Anglia. Gokor postanowił rozwinąć swój wachlarz technik i rozpoczął treningi boksu i Muay Thai w celu poprawy już i tak ogromnych umiejętności walki w stójce.
Celem Gokora były ciężkie treningi oraz otrzymanie obywatelstwa USA, aby mógł wystartować w 1984 roku w igrzyskach olimpijskich z zespołem Judo z USA, jednak nie był w stanie tak szybko zdobyć obywatelstwa. Podróżując tam i z powrotem między Ameryką i Rosją, Gokor zakwalifikował się do radzieckiego zespołu, ale i tym razem nie mógł dostać się na igrzyska olimpijskie ze względu na radziecki bojkot.
W 1987r. rywalizował o Międzynarodowy Puchar Świata Judo w Hiszpanii. Po 8 zwycięstwach, doszedł do finału trafiając na silnego przeciwnika z Francji. Po trzyminutowej walce, Gokor wygrał przez ippon.
Miał możliwość poznać bardzo dobrych i silnych zawodników z Brazylii, którzy trenowali Jiu-Jitsu. Byli oni pod ogromnym wrażeniem jego umiejętności i zaprosili go na wspólne treningi. Do dziś są oni dobrymi przyjaciółmi i odwiedzają się w swoich szkołach.
Amerykańska Federacja Judo pomogła Gokorowi w uzyskaniu obywatelstwa USA w listopadzie 1987 roku aby ten mógł zakwalifikować się do kadry olimpijskiej. Kolejnym problemem okazał się czas a raczej jego brak w związku z czym Chivichyan nie zdobył odpowiedniej ilości punktów aby rywalizować na olimpiadzie.
W roku 1989 zdobył cztery tytuły mistrzowskie Professional World NHB/MMA i był gotowy na kompletnie nowe wyzwanie, małżeństwo! Mierząc się z tym wyzwaniem, Gokor zdecydował się przejść na emeryturę jako zawodowy i profesjonalny zawodnik. Poświęcił się rodzinie, swojej żonie Narine oraz nowonarodzonemu dziecku, Arthurowi urodzonemu 16 maja 1990 roku.
Gokor Chivichyan miał walkę we krwi, dlatego długo oczekiwana Akademia Hayastan MMA została otwarta w Hollywood w 1991 roku. W swojej długiej historii zwycięstw i zdobytych tytułów mistrza dzięki unikalnemu systemowi walki, Gokor założył swoją własną szkolę, która odniosła olbrzymi sukces dzięki setkom ambitnych uczniów.
Hayastan MMA Academy przyjmowała ludzi z całego świata, którzy chcieli tam trenować, zyskała reputację w społeczności sportów walki oraz należne miejsce jako ośrodek, gdzie można trenować Mixed Martial Arts (MMA).
Od samego początku uczniowie Gokora trenowali ciężko i pięli się góry, aby stać się mistrzami w Judo, Jiu-Jitsu/BJJ, Submission Grappling, Sambo, MMA, w tym także ekstremalnych walk w Pancrase, UFC, WEC, Dream, M-1 oraz Strikeforce.
Gokor dostawał wiele propozycji walk w tych organizacjach, lecz wolał siebie w roli nauczyciela mistrzów. Mimo tylu rzeczy jakie działy się w jego życiu, znalazł jeszcze czas, aby wystartować i wygrać zawody US Judo Nationals w 1994 roku.
Jedyną rzeczą, która mogła przyćmić sukcesy jego uczniów były narodziny jego drugiego syna Garry’ego 17 lipca 1996 roku.
W styczniu 1997r. trafia się okazja aby na moment zapomnieć o emeryturze i podjąć walkę na kolejnych zawodach Professional No-Holds Barred World Championship. Jego przeciwnikiem był mistrz świata NHB/MMA z Japonii Bill „Mr. Maeda” Maeda, którego rekord to ponad 200 zwycięstw i ani jednej porażki. Dla Gokora, ta walka nie była typowym wyzwaniem, lecz szansą pokazania wszystkim jak niszczycielski i efektywny jest styl Hayastan MMA. Walka odbyła się w połowie 1997 roku i była transmitowana na całym świecie w systemie pay-per-view. Przy ogromnej publiczności w Alabamie Gokor pokonał Mr. Maede w 51 sekund przy dopingu swoich przyjaciół, rodziny i uczniów. Gokor w tej walce zaszokował wielu widzów swoją szybkością, wytrzymałością i techniką.
W tym samym roku Gokor został włączony do grona sław czarnych pasów i wyróżniony prestiżową nagrodą „Instruktor Judo roku 1997”
Akademia Gokora i jego rola jako założyciela szkoły została opisana w wielu magazynach i czasopismach takich jak Kung Fu Magazine, Black Belt, Jiu-Jitsu, Grappling, Karate, niemiecki Budo Magazine, Los Angeles Times oraz wielu innych gazetach na całym świecie.
(1984-1997r.) Poza uczeniem adeptów sportów walki, Gokor miał również okazję pojawić się na srebrnym ekranie jako aktor i kaskader w filmach fabularnych, takich jak Blood Sport II, Streets of Rage, Personal Vendetta w programach telewizyjnych takich jak JAG, It’s On Your Good oraz programach sportowych i informacyjnych. Od tamtego czasu do teraz, Gokor pojawiał się jeszcze w wielu innych filmach, programach rozrywkowych i innych mediach.
Nic jednak nie może się równać z treningami syna Arthura i obserwowaniem jak pięciokrotnie wygrywa Międzynarodowe Mistrzostwa Judo Juniorów oraz zawody olimpijskie Judo w 2000 roku. Z tego rodzaju sukcesami, Arthur przechodzi do No Gi Submission Grappling oraz treningów MMA jednocześnie kontynuując treningi Judo.
Obecnie Gokor trenuje profesjonalnych zawodników oraz amatorów Judo, Sambo i MMA. Wielu mistrzów MMA z całego świata przyjeżdża dziś do Hayastan MMA Academy w celu wymiany wiedzy z Gokorem. Filie Hayastan Academy znajdują się w całej Ameryce Północnej, Europie i w Armenii.
okor prowadzi także seminaria na całym świecie oraz szkoli instruktorów samoobrony LAPD (Policja Los Angeles) od 1996 roku. Otrzymał wyróżnienia od władz i społeczności miasta Los Angeles za swoje usługi i za szkolenie służb mundurowych. Na policji Los Angeles się nie kończy ponieważ nauczał także ludzi z FBI, liczne zespoły SWAT oraz Interpolu w Europie.
W 2008 roku Gokor Chivichyan wraz z zespołem Judo ze swojej akademii pojawił się na Międzynarodowych Mistrzostwach USA w Judo i co było niespodzianką dla wielu osób sam wziął udział w zawodach. Został poproszony o reprezentowanie klubu i całego kraju. Na początku nie chciał brać udziału w mistrzostwach z powodu kontuzji i nie przygotowania do walki. Po wielu prośbach dał się namówić w efekcie czego zdominował konkurencję i wygrał turniej.
Gokor startuje w zawodach być może dla zabawy, może dla pieniędzy jednak jego marzeniem jest to, aby Gene LeBelle & Gokor’s Hayastan Fighting Association (HFA / Dawniej – Grappling World) rozgałęziała się na całym świecie, a ich uczniowie mogli zajść tak daleko jak Gokor lub jeszcze dalej.
Gokor w swoim rekordzie ma ponad 400 wygranych walk w NHB, MMA, Judo, BJJ, Submission Grappling i Sambo. Jako zawodowy fighter nie przegrał ani razu. Mimo, że osiągnął tak wiele sukcesów w świecie sportów walki, Gokor jest pokornym, uczciwym i przyjaznym człowiekiem dla każdego kogo napotka. Jego szacunek dla wszystkich ludzi jest pierwszą rzeczą jaką można zaobserwować w pierwszych sekundach spotkania z nim. Ta niezwykła postawa czyni go prawdziwym mistrzem nie tylko w walce, ale także mistrzem w życiu.